DIT ARTIKEL IS GESCHREVEN VOOR BIBLIOTHEEK NIEUWE STIJL, 21-09-2017.
In dit vervolgstuk behandel ik nog meer verborgen symboliek en thematiek uit Twin Peaks. We gaan deze keer ontdekken wat de ervaring van het tv-kijken nu werkelijk inhoudt en zien dat de tv een functie heeft als modern ritueel object. Hierbij komen de fenomenen van vuur, elektriciteit en geesten aan bod en achterhalen we wat de ‘convenience store’, maïs, plastic en het portret van Laura Palmer betekenen in deze context. Deze verklaringen passen in mijn algehele opvatting dat David Lynch het medium van de tv aan het verwerken is tot inhoudelijke thematiek in Twin Peaks. Dit is een lezing die ik graag uitwerk omdat ik deze nog mis in andere verklaringen voor Twin Peaks. Dit stuk bevat spoilers van het eerste en tweede seizoen van Twin Peaks en de film ‘Fire Walk with Me’. Ik zal geen bespreking doen van het nieuwe derde seizoen.
Firewalking
Het ritueel Firewalking, waarbij men over brandende kolen loopt, komen we door de eeuwen heen in verschillende landen en culturen tegen. De oudst bekende was ongeveer 4.000 jaar geleden in India. Het fenomeen is meestal bedoeld als een overgangsritueel, waarbij de deelnemer de wereld van volwassenheid betreedt en het geloof en de persoonlijke kracht worden getest. De term Firewalking doet denken aan de spreuk “Fire walk with me”, die centraal staat in de wereld van Twin Peaks. Niet alleen het lopen met, of over vuur, doet mij denken aan Twin Peaks, ook het ritueel aspect is iets dat we tegenkomen bij het kijken van de tv-serie. In eerste instantie was het volgen van een dramatische serie zoals Twin Peaks in de jaren 90 voor veel mensen een ritueel. Doordat tv-series opgedeeld zijn in afleveringen die elke week uitkomen, wordt het automatisch een ritueel om elke week, op een bepaalde avond, te kijken hoe het verder gaat.